Αϊτός, αϊτό μεγάλωνε,
του 'λεγε και τον μάλωνε:
– Αϊτόπουλο γεννήθηκες
μ' αϊτό να ζευγαρώσεις
αϊτούς κι εσύ να δώσεις.

Εσύ 'σαι ένα αϊτόπουλο
της συννεφιάς ρηγόπουλο.

Και κείνο επαράκουσε,
επήγε κι εξεστράτησε.
Μια πέρδικα ορέχτει
σε ρούγα πάει και πέφτει.
Ένας αϊτός γκρεμίστηκε
και το βουνό εσείστηκε.